محمد نوری عقیده داشت که موسیقی سنتی ایران با پیروی از سرمشق نیمایوشیج که با خلاقیت و جسارت شعر فارسی را دگرگون کرد، باید در راه تحول بنیادین گام بردارد.
او نیز .....
واقعا ناراحت کننده است هر روز بیای و خبر فوت کسی رو تو وبلاگت بذاری .
ما هیچ وقت پستی راجع به خواننده ها نداشتیم اما از اونجایی که همه ی ایرانی ها عاشق او هستند و در هنرمند بودنش شکی نیست .لازم دیدم این پست رو بذارم .
این پست با نهایت احترام به روح بلند و وسیع محمد نوری تقدیم میشود .
محمد نوری عزیز ممنونیم برای تمام لحظه های شاد و خاطره ساز .ممنونیم برای تمام دقایق آهنگینی که به ما هدیه کردی.
محمد نوری خواننده پیشکسوت به دلیل بیماری و وخامت وضعیت جسمانی شنبه‌شب در بیمارستان دار فانی را وداع گفت.
نوری حدود یک سال است که درگیر بیماری سخت و بدخیم شده و این برای چندمین بار در 3 ماه گذشته است که در بیمارستان بستری وتحت درمان قرار گرفته است.
این هنرمند محبوب بیش از نیم قرن با صدای دلنشینش خاطرات خوشی را برای چندین نسل آفریده است.
متن زیر از BBC
محمد نوری خواننده نامی درگذشت
محمد نوری از سالهای جوانی و پیش از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ به آرمان‌های مردمی متمایل بود و این گرایش در انتخاب ترانه‌ها و مضمون آنها مشهود است
محمد نوری از خوانندگان نوگرای موسیقی ایرانی شامگاه شنبه در بیمارستان جم تهران درگذشت.
ترانه‌ها و تصنیف‌های محمد نوری در چهار دهه محبوبیت فراوانی کسب کرده بود.
محمد نوری در جوانی پس از تحصیل در رشته زبان و ادبیات انگلیسی، در آموزشگاه‌های گوناگون به تدریس این زبان مشغول شد. اما جدا از این "شغل" توجه و علاقه اصلی او به موسیقی بود که از جوانی با عشق و شیفتگی و سپس به صورت حرفه‌ای ادامه داد.
محمد نوری آواز ایرانی را نزد اسماعیل مهرتاش آموخت و سپس تئوری موسیقی علمی شامل سلفژ و نوازندگی پیانو را از سیروس شهردار و فریدون فرزانه، استادان "هنرستان عالی موسیقی" فرا گرفت.
او تئوری و اجرای آواز کلاسیک را نزد خانم اولین باغچهبان آموخت.
محمد نوری در شیوه آوازی خود را پیرو استادانی مانند حسین اصلانی و ناصر حسینی می‌دانست.
محمد نوری به ویژه در سالهای دهه ۱۳۴۰ خورشیدی با رشته‌ای از ترانه‌ها و تصنیف‌های محلی به شهرت رسید.
با اجراهای زنده و پراحساس او بود که برخی از ترانه‌های محلی مانند "جان مریم"، "شالیزار"، "واسونک"، "جمعه بازار" بار دیگر به سر زبان‌ها افتاد. اجراهای تر و تازه او با زبان‌ها یا گویش‌های آذری و گیلکی و شیرازی در نهایت زیبایی و استادی است.
محمد نوری از سالهای جوانی و پیش از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ به آرمان‌های مردمی متمایل بود و این گرایش در انتخاب ترانه‌ها و مضمون آنها مشهود است.
زبان جهانی موسیقی
محمد نوری موسیقی را زبانی جهانی و از آن تمام اقوام و ملت‌های روی زمین می‌دانست. با این برداشت بود که او به اقتباس و الهام از هنر کلاسیک غرب معتقد بود.
نمونه‌ای از تلاش‌های او اجرای "کارمینا بورانا"، قطعه آوازی معروف کارل اورف است که محمد نوری در سال ۱۳۸۷ با گروه کر خود در تالار وحدت تهران به اجرا گذاشت.
او عقیده داشت که موسیقی سنتی ایران با پیروی از سرمشق نیمایوشیج که با خلاقیت و جسارت شعر فارسی را دگرگون کرد، باید در راه تحول بنیادین گام بردارد.
او در آلبوم "در شب سرد زمستانی" با موسیقی فریبرز لاچینی، قطعات معروفی از شعر نیمایوشیج را اجرا کرده است.
محمد نوری به زادوبوم خود عشق می‌ورزید. در قطعاتی مانند "سرزمین خورشید"، "ای دیار خوب من" و "ای وطن" علایق ملی او به خوبی مشهود است.
سازمان صدا و سیما محمد نوری را به عنوان چهره ماندگار موسیقی انتخاب و معرفی کرد.
محمد نوری در سال ۱۳۰۸ در تهران به دنیا آمده بود و هنگام مرگ ۸۱ سال داشت.